Η Συνθήκη των Σεβρών (Sèvres) στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου του 1920, θεωρήθηκε χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο διπλωματικό κατόρθωμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, γιατί αποτέλεσε ευόδωση του προγράμματος της «Μεγάλης Ιδέας» στην πράξη και ικανοποίηση των εθνικών πόθων σ’ ό,τι αφορά τουλάχιστον στα Ελληνικά εδάφη, που ανήκαν στην Οθωμανική κατοχή και τα Δωδεκάνησα. Ειδικά για τα τελευταία στη Συνθήκη αυτή συναντώνται δυο διαδοχικές παραιτήσεις δικαιωμάτων κυριότητας. Η πρώτη αναφέρεται στην παραίτηση των δικαιωμάτων της Τουρκίας υπέρ της Ιταλίας και η δεύτερη στην παραίτηση των δικαιωμάτων της Ιταλίας υπέρ της Ελλάδας, για κάθε νησί των Δωδεκανήσων καθώς και των νησίδων των εξαρτωμένων από αυτά. Η Ρόδος όμως θα τελούσε για μια 15ετία υπό αυτόνομο καθεστώς και στη συνέχεια με δημοψήφισμα οι κάτοικοι της θα αποφάσιζαν για την τύχη τους. Ως προς το Καστελλόριζο, αν οι απέναντι ακτές παρέμεναν στην Τουρκία, τότε το νησί αυτό θα ανήκε στην Ελλάδα.
Στα Αρχεία του Ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών βρίσκεται το τηλεγράφημα της Ρώμης με το δήθεν υπόμνημα των Κώων, όχι όμως και η επιστολή της διάψευσής του. Ευτυχώς το κείμενο της διάψευσης υπάρχει επίσημα καταχωρημένο στον Ζ΄ Κώδικα Συνεδρίων του Αρχείου Δουλείας της Ιεράς Μητροπόλεως Κω (σελ.488-489) και το συμπεριέλαβα στο βιβλίο μου της Ιστορίας της Κω ( έκδοση 1990, σελ.436 και αγγλόφωνη έκδοση 2015, σελ.429), με στόχο την πλήρη αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Ωστόσο στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920 θα ηττηθεί ο Βενιζέλος και η Ιταλία, εκμεταλλευόμενη την κατάσταση, θα αναγγείλει ότι η Συνθήκη των Σεβρών πρέπει να αναθεωρηθεί. Προχώρησε όμως παραπέρα και κωλυσιεργώντας, ώστε να μην εκτελεσθούν τα συμφωνηθέντα ανάμεσα σ’ εκείνη και την Ελλάδα, θα καταφύγει ακόμη και στην πλαστογράφηση της θέλησης και του πόθου των νησιωτών μας παρουσιάζοντας αρκετούς από αυτούς ως αρνησιπάτριδες. Δεν θα διστάσει, μάλιστα, να χρησιμοποιήσει και τις εφημερίδες της εποχής προς επίρρωση των ισχυρισμών και επιδιώξεών της.
Έτσι στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» της Αθήνας (φύλλο 17 Απριλίου 1921) θα δημοσιευθεί τηλεγράφημα από την Ρώμη, σύμφωνα με το οποίο στο εκεί συνελθόν Ανατολικό Συνέδριο διαβάστηκε Υπόμνημα των κατοίκων της Κω, με το οποίο ζητείται τάχα η παράταση της Ιταλικής κατοχής στο νησί αυτό. Η ψευδέστατη και άκρως συκοφαντική αυτή είδηση εξόργισε τους Κώους, που συγκρότησαν αμέσως Ανώτατο Επαρχιακό Συμβούλιο και απηύθυναν επιστολή στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, με ημερομηνία 30 Απριλίου 1921, ζητώντας του να διαψεύσει επίσημα την κατάπτυστη εκείνη πληροφορία. Τόνιζαν δε ανάμεσα στ’ άλλα ότι όχι μόνο δεν έστειλαν τέτοιο υπόμνημα, αλλ’ αντίθετα με επανειλημμένα ψηφίσματά τους προς την Ελληνική Κυβέρνηση και στα Συνέδρια Ειρήνης του Λονδίνου το 1913 και του Παρισιού το 1919 διαμαρτύρονταν για την παράταση της Ιταλικής κατοχής στα Δωδεκάνησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου