ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΡΘΡΟ

Το ευνοημένο από τη φύση και ενισχυμένο από την πολυάνθρωπη παρουσία νησί της Κω, έβγαινε πάντα κερδισμένο στους δύσκολους καιρούς και επιβίωνε χάρη στην αγαστή σύμπνοια, την ισότιμη και  χρηστή συνεργασία όλων των κατοίκων του, χωρίς διάκριση, ντόπιων και μη.

Το φαινόμενο αυτό της αρμονικής συμβίωσης του πληθυσμού ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο στις μέρες μας, όπου κυρίαρχο λόγο έχει πια η επικράτηση του τουρισμού ως η μοναδική  πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους του νησιού μας, παρόλο που η  Κως δεν έπαψε να διαθέτει και άλλες πηγές πλούτου, όπως είναι π.χ. ο πρωτογενής τομέας, που εδώ και δεκαετίες έχει αφάνταστα συρρικνωθεί, για να μην πω ότι έχει σχεδόν εκμηδενιστεί στ’ όνομα της ακράτητης τουριστικής της ανάπτυξης.

 Περηφανευόμαστε δίκαια σήμερα ότι αποτελούμε  τον 4^ο τουριστικό προορισμό στην Ελλάδα, αλλά ούτε το κυρίαρχο κράτος, ούτε οι απανταχού της χώρας Έλληνες έχουν συνειδητοποιήσει σε βάθος (με δική μας αποκλειστικά ευθύνη) ότι η ακριτική Κως των 33.000 κατοίκων δεν είναι μονάχα το νησί του Ιπποκράτη, αλλά ένας μεσογειακός παράδεισος με ξενοδοχειακές υποδομές και καταλύματα πολύ υψηλών ευρωπαϊκών προδιαγραφών, που απασχολεί στις δυσοίωνες εποχές  που ζούμε χιλιάδες εργαζόμενους προερχόμενους απ’ όλη την Ελλάδα, δεχόμενη κατ’ έτος πάνω από 1.000.000 ξένους τουρίστες, οι οποίοι με το χρήμα τους ενισχύουν όχι μόνο την τοπική οικονομία, αλλά και ολόκληρο τον κρατικό κορβανά, σε αντίθεση με άλλες πολύ μεγαλύτερες και παραγωγικότερες ελληνικές περιοχές.

Ώσπου ξαφνικά ήρθε το προσφυγικό ως το υπ’ αριθμόν ένα ευρωπαϊκό (και ίσως παγκόσμιο) πρόβλημα για να ταράξει τα ήσυχα νερά, που περιβρέχουν τις ακτές μας και να πλήξει την  ανοδική  πορεία του τουρισμού μας. Με ευθύνη του Κράτους αλλά και της Τοπικής Ηγεσίας υπήρξαν παλινωδίες και άστοχες, πεισματικές, αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές  αποφάσεις για την αντιμετώπιση αυτού του οξυμμένου προβλήματος. Δίχασαν και φανάτισαν  τον φιλήσυχο Κωακό Λαό με τις ακραίες, επικίνδυνες και άκρως απογοητευτικές τους θέσεις. Ήταν ολισθηρό λάθος επίσης η αποστολή στο νομοταγές νησί της Κω της αστυνομικής δύναμης των ΜΑΤ με τα δακρυγόνα, με σκοπό την παρεμπόδιση της διαμαρτυρίας μερίδας των κατοίκων για την κατασκευή του hot spot  στο Πυλί. Πλήγωσε ανεπανόρθωτα το πατριωτικό αίσθημα των κατοίκων, που σε λίγες μέρες θα γιορτάσουν την επέτειο της Ενσωμάτωσης, παραλληλίζοντας την κίνηση αυτή των ΜΑΤ με τη σκληρή και αδυσώπητη συμπεριφορά των  φασιστών και ναζιστών κατακτητών, απέναντι στους οποίους κάποτε αντιστάθηκαν, όπως όλοι οι Δωδεκανήσιοι, με σθένος και αποφασιστικότητα.

Δεν θα υποστηρίξω την ύπαρξη ή όχι των hot spots. Θεωρώ, όπως και ο συμπατριώτης μας Καθηγητής του Πολυτεχνείου Κλεάνθης Νικολαΐδης διατύπωσε πρόσφατα σε σύντομο και περιεκτικό δημοσίευμα του στο ΒτΚ, αποπροσανατολιστική την αποκλειστική εστίαση στο θέμα hot spots ή όχι, γιατί δεν λύνει το πρόβλημα με γνώμονα το πραγματικό συμφέρον της Χώρας και των πολιτών της. Τα hot spots θα προτρέπουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να συνεχίσουν να έρχονται με σιγουριά με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται για τα νησιά μας. Η λύση κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι η αποτροπή. Σε συνεννόηση με όλους τους εμπλεκόμενους διεθνείς παράγοντες πρέπει να παρθούν τα νόμιμα μέτρα για την απόλυτη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας στα γνωστά  πέντε νησιά του Αιγαίου και στο περιορισμένο γεωγραφικό τους πλάτος, όπου καθίσταται εύκολη η πρόσβαση των προσφύγων και των λοιπών λαθρομεταναστών.

 Φαίνεται πια πως τα νησιά αυτά χρησιμοποιούνται ως δίοδοι για την παράνομη μετακίνηση αλλοδαπών όλων των κατηγοριών από την Τουρκία. Είναι νομικό και ηθικό δικαίωμα, αλλά και συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας μας να υπερασπίζεται την εθνική της ασφάλεια και τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά της με κύρος και αποτρεπτική ισχύ. Το λιμενικό μας σώμα, για παράδειγμα, διαθέτει  σύγχρονα τεχνικά μέσα, όπως συστήματα πλοήγησης GPS, που καθορίζουν τη μέση γραμμή στα χωρικά ύδατα και μπορούν να αποτρέπουν τις διάφορες παραβάσεις. Μια συντονισμένη έγκαιρη απομάκρυνση και επιστροφή των προσφυγικών σκαφών προς τις τουρκικές ακτές προτού οι δουλέμποροι σπεύσουν να τα βυθίσουν είναι χρέος των δικών μας λιμενικών αρχών.

         Μόνο η σθεναρή πρωτοβουλία της Ελλάδας για αποκατάσταση της κανονικής φύλαξης των συνόρων της με την ανάλογη επιχειρησιακή δραστηριότητα των οργάνων της, πάντα σε συνεννόηση με τις άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες και την ίδια την Τουρκία, μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα, για να αποφύγει το τουριστικότατο και διακρινόμενο για την ήδη υφιστάμενη πολυπολιτισμικότητά του νησί μας να μετατραπεί σε μια μόνιμη, πρόσθετη ακόμη, «αποθήκη ψυχών» ή οι κάτοικοί του να κατηγορούνται συλλήβδην εντελώς λανθασμένα και προσβλητικά ως «ξενοφοβικοί και ρατσιστές».